ولز فارگو (به انگلیسی: Wells Fargo) شرکت هلدینگ خدمات مالی و بانکداری آمریکایی چندملیتی است، که چهارمین بانک بزرگ ایالات متحده آمریکا، بر پایه مجموع دارایی‌ها به‌شمار می‌آید،همچنین ازنظر میزان ارزش بازار سرمایه، به‌عنوان بزرگترین بانک این کشور، محسوب می‌شود. شعبه مرکزی ولز فارگو در سان‌فرانسیسکو، کالیفرنیا قرار دارد.

بانک ولز فارگو در سال ۱۸۵۲ با مشارکت هنری ولز و ویلیام فارگو (مؤسسان آمریکن اکسپرس) راه‌اندازی شد و امروزه ولز فارگو مالک شبکه‌ای از ۹٫۰۰۰ شعبه بانک و بیش از ۱۲٫۰۰۰ دستگاه خودپرداز در ایالات متحده می‌باشد. در سال ۲۰۱۲ شمار کارکنان این بانک بالغ بر ۲۷۰٫۰۰۰ نفر اعلام شد، که سالانه به بیش از ۷۰ میلیون مشتری، در ۳۵ کشور جهان، خدمات ارائه می‌نمایند.

در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۳ شرکت ولز فارگو با ارزش بازاری معادل ۲۳۶ میلیارد دلار، به‌عنوان بزرگترین بانک جهان (بر پایه ارزش بازار سرمایه) معرفی شد و جایگزین بانک صنعتی و بازرگانی چین گردید.ولز فارگو در فوریه ۲۰۱۴ برای دومین سال پیاپی، از طرف مجله بانکر به‌عنوان سودآورترین بانک جهان انتخاب شد.

در سال ۱۸۵۲ در غرب ایالات متحده آمریکا، هنری ولز و ویلیام فارگو که پیش از آن، شرکت آمریکن اکسپرس را نیز راه‌اندازی کرده بودند، موسسه‌ای را به صورت مشترک تأسیس کردند، که عملیات بانکی را در مورد خرید طلا و فروش اوراق بانکی و نیز ترابری طلا و اشیای ارزشمند، در آن محدوده جغرافیایی کشور، انجام می‌داد.

در دهه ۱۸۶۰، این شرکت با خرید شرکت باترفیلد اورلند میل، سریع‌ترین وسایل را برای جابه‌جایی اشیاء قیمتی به‌کار گرفت. گسترش فعالیت بانک تا سال ۱۹۱۰ بسیاری از نقاط غرب ایالات متحده را در بر گرفت.

در سال ۱۹۰۵ به‌صورت رسمی، بانک ولز فارگو از بطن مؤسسه اولیه که عمومأ در حوزه جابه‌جایی اشیاء قیمتی فعال بود، جدا شد و بر ارائه خدمات بانکی تمرکز نمود و در همان سال (۱۹۰۵) با بانک ملی نوادا ادغام شد و ولز فارگو نوادا را راه‌اندازی شد.

در ۱۹۲۳ ولز فارگو نوادا با یونیون تراست کمپانی ادغام شد و نام آن به ولز فارگو بانک اند یونیون تراست تغییر پیدا کرد. این نام تا ۱۹۵۴ حفظ شد و در این سال، به ولز فاگو بانک تغییر نام داد، در ۱۹۶۰ این بانک بار دیگر ادغام گردید و این بار امریکن تراست کمپانی و ولز فاگو بانک ادغام شدند.

در ۱۹۶۹ از یک بانکداری محدود، تبدیل به یک شرکت مادر تخصصی خدمات مالی گردید و در پی آن، ولز فارگو اند کمپانی هولدینگ شگل گرفت، که ولز فاگو بانک اصلی‌ترین شرکت تابعه آن، به‌شمار می‌آمد.

در دهه ۱۹۸۰، ولز فارگو جهش عظیمی انجام داد و به هفتمین بانک بزرگ در ایالات متحده آمریکا تبدیل شد، که این جهش حاصل رویکرد مدیریت وقت بانک بود. در ۱۹۸۶ سریالی از خرید، تملک و تصاحب شرکت‌ها، در اواسط دهه ۱۹۸۰ با خریداری کروکر نشنال کورپوریشن، از میدلند بانک آغاز گردید، سپس در ۱۹۸۷ پرسونال تراست؛ از بنک آو امریکا، در ۱۹۸۸ بارکلیز بانک کالیفرنیا؛ از بارکلیز، خریداری شد.

در اواسط دهه ۱۹۹۰ بار دیگر این خریدها، از سر گرفته‌شد و در ۱۹۹۶ نخستین خریداری بین‌ایالتی ولز فارگو با ارزش ۱۷٫۳ میلیارد دلار انجام شد، سپس در ۱۹۹۸ بانک نورت‌وست تصاحب و در بخش بانکداری ولز فارگو، ادغام گردید. در اواخر دهه ۱۹۹۰، ولز فارگو ایالت‌های شرقی را نیز تحت پوشش قرار داد.

در دهه ۲۰۰۰ میلادی، فرایند تملک و ادغام شرکت‌ها ادامه داشت و در سال ۲۰۰۰ بانک ملی آلاسکا و فرست سکوریتی کورپوریشن، در ۲۰۰۱ شرکت خدمات مالی اچ. دی. وست، در ۲۰۰۷ شرکت ساخت‌وساز سی‌آی‌تی، پلیسر سییرا بانک و گریتر بی بانکورپ، در ۲۰۰۸ یونایتد بانکورپوریشن وایومینگ، سنتری بانک و در اواخر این سال نیز بانک بزرگ واکوویا توسط ولز فارگو خریداری شد.

سپس در سال ۲۰۰۹ شرکت خدمات بیمه نورت کاست شارتی و در پایان در ۲۰۱۲ نخست مرلین سکوریتیز، سپس گروه راک کریک خریداری گردید. امروزه، بانک ولز فارگو با ارائه خدمات گوناگون مالی، در ۴۹ ایالت، به‌اضافه منطقه کلمبیا، حضور دارد.